Over hoeveel macht negatieve gedachten over je kunnen hebben en
hoeveel kracht het kan geven wanneer het lukt om ze om te buigen.
‘Tijdens mijn behandeling in de GGZ heb ik onder andere Cognitieve Gedragstherapie (CGT) gevolgd. De behandelaar die mij deze therapie gaf beweerde dat aan alle emoties een gedachte vooraf gaat. Soms zo vluchtig dat je het zelf niet eens doorhebt. Ik stond hier in eerste instantie vrij sceptisch tegenover. Dit omdat mijn emoties mij juist vaak overvallen zonder dat ik snap waar ze precies vandaan kwamen. Mijn brein gaat dus aan het werk nádat mijn gevoel al heeft gesproken. Maar is dat wel zo? Naarmate de therapie vorderde werd ik daar iets minder van overtuigd. Wanneer we specifieke gebeurtenissen uitplozen en in kaart gingen brengen bleek dat er toch regelmatig sprake was van een bepaalde overtuiging of gedachte die vooraf ging aan de emotie. Deze was dan zo automatisch door mijn hoofd heen geschoten dat ik hem zelf niet eens bewust had opgemerkt. Een soort ‘shortcut’ of ‘snelweg’ in mijn brein.
Nu, nadat ik de therapie al een tijdje geleden heb afgerond, denk ik hier nog steeds regelmatig aan terug. Ik merk dat ik het enorm interessant vind hoeveel invloed ons brein kan uitoefenen op ons welzijn. Hoe wat je denkt bepalend kan zijn voor het gevoel dat je erbij ervaart.
Het idee om hier iets over te schrijven is ontstaan toen ik laatst onder de douche stond (zoveel ideeën ontstaan bij mij op de een of andere manier onder de douche). Ik ben gewend om koud af te spoelen. Eigenlijk vind ik dit vreselijk, maar het schijnt gezond te zijn dus doe ik het. Ik betrapte mezelf erop dat ik tijdens het koud afspoelen de gedachte: ‘Blegh koudd!’ aan het herhalen was in mijn hoofd. En het was ook koud. Steenkoud. Ik kwam op het idee om de theorie te testen en mijn brein op andere gedachten te sturen. In plaats van: ‘Blegh koudd!’ dacht ik nu: ‘Het is koud, maar ik kan dit prima aan.’ En wat denk je? Ik ervoer het water daadwerkelijk als minder koud!
Gedachten kunnen ervoor zorgen dat je een gevoel van machteloosheid ervaart, maar je kunt blijkbaar leren ze zo in te zetten dat ze je helpen om in je kracht te komen. Ik ben sindsdien wat meer alert op mijn denkwijze en heb opgemerkt dat ik standaard een wat meer negatieve denker ben. Aardje van het beestje of ervaringen uit het verleden? Geen idee, maar het is zo. De snelweg die in mijn hoofd is aangelegd uit zich vaker in het negatieve dan in het positieve.
Een ander voorbeeld is dat ik na mijn zwangerschapsverlof moeite had om mijn zoontje achter te laten bij de oppas. Want: ‘Dan moet hij de hele dag zonder zijn papa en mama zijn!’ Dat is feitelijk gezien waar, maar zorgt er bij mij voor dat ik gevoelsmatig veel moeite heb om hem achter te laten. Als ik deze gedachte omzet in: ‘Hij blijft vandaag gezellig bij zijn tante!’ heb ik ineens veel minder moeite om naar mijn werk te gaan.
Wat je denkt kan dus enorm veel invloed op hebben op hoe je iets ervaart. Het vergt wat oefening, maar als je bewust bent van je gedachtenpatronen kun je daar dus zelf iets in gaan sturen.
Fascinerend toch?’
Geschreven door Ingrid Neelis – Ervaringsdeskundige GGZ
